Van Ponte do Lima naar Rubiāes
Door: Lex en Gerrie
Blijf op de hoogte en volg Lex
25 September 2016 | Portugal, Ponte do Lima
Na een slechte nachtrust, gesnurk de hele nacht van een Duitser, toch goed vertrokken na ontbijt in een cafe naast de herberg! Meteen al reactie van de Portugese meiden over het gesnurk. Later van de Tasmaanse dames die zelfs op de andere slaapzaal niet hadden kunnen slapen! Ik kijk uit naar onze privé herberg in Rubiāes!
Het was vandaag de kortste maar ook de zwaarste etappe van de hele Caminho Potugues. Slechts dikke 18 km maar op een enkele asfaltweg na alleen maar stenen, zand, graniet, bos, enz
Wat een schitterende omgeving , de klim naar het hoogste punt van deze Caminho. Het begon op ongeveer 0 meter boven zeeniveau en ging naar 410 meter boven zeeniveau. Het was een zware klim over een zwaar keienpad 600m aan een stuk omhoog. Soms door het bos en soms in de bloedhete zon.
In de privé herberg zagen we Judith en Gay ( maar ik ben niet gay zei ze) uit Tasmanie en Luisa uit Portugal. Ze vonden het leuk om ons weer te zien. De 2persoons kamer was helaas bezet, maar met de 2 meiden uit Duitsland en de USA was het ook erg gezellig! In het dorp heerlijk pelgrimsmenu gegeten en bijgepraat met het Deense echtpaar. Even later kwamen de Tasmaanse dames er gezellig bij!
Ons ontbijt voor morgen geregeld en daarna slapen...morgen half 8 ontbijt!
Het was een zware klim vandaag maar zo mooi!
Het was vandaag de kortste maar ook de zwaarste etappe van de hele Caminho Potugues. Slechts dikke 18 km maar op een enkele asfaltweg na alleen maar stenen, zand, graniet, bos, enz
Wat een schitterende omgeving , de klim naar het hoogste punt van deze Caminho. Het begon op ongeveer 0 meter boven zeeniveau en ging naar 410 meter boven zeeniveau. Het was een zware klim over een zwaar keienpad 600m aan een stuk omhoog. Soms door het bos en soms in de bloedhete zon.
In de privé herberg zagen we Judith en Gay ( maar ik ben niet gay zei ze) uit Tasmanie en Luisa uit Portugal. Ze vonden het leuk om ons weer te zien. De 2persoons kamer was helaas bezet, maar met de 2 meiden uit Duitsland en de USA was het ook erg gezellig! In het dorp heerlijk pelgrimsmenu gegeten en bijgepraat met het Deense echtpaar. Even later kwamen de Tasmaanse dames er gezellig bij!
Ons ontbijt voor morgen geregeld en daarna slapen...morgen half 8 ontbijt!
Het was een zware klim vandaag maar zo mooi!
-
26 September 2016 - 07:51
Marie-José :
Leuk zeg, om jullie zo te volgen.
Blijf genieten van deze prachtige tocht!
xx
-
26 September 2016 - 09:25
Nel:
Hallo wandelaars,
Ja de kans op een snurkende medemens heb je natuurlijk in de pelgrimsherbergen. Dit was wel heel erg als ze er op een andere kamer ook al last van hadden. Op naar de volgende en hopelijk zonder snurken.
In principe vandaag dan de Spaanse grens over, al één land "doorkruist" op jullie pad. Geniet nog een dagje in Portugal en dan verder een buen camino.
Lieve groet -
26 September 2016 - 09:58
Tilly:
Hallo Lex en Gerrie
Wow Gerrie wat heb ik een bewondering voor je, warm en klimmen in de zon!
Lex met zijn lange benen komt er wel.
En dat ook nog na een slechte nacht.
Gelukkig maakt het uitzicht alles goed, vandaag op weg naar Spanje.
Geweldig, geniet van de omgeving.
Veel liefs en maak er een succes van,
Ja Gerrie mogelijk niet je laatste tocht, straks raak je ook besmet met het camino virus.
Hoor later alle details natuurlijk graag, hahaha
Lieve groet Tilly -
26 September 2016 - 13:53
Wilmie:
Ja ja, ik ken er meer die snurken en dat die snurker ook nog eens op een andere kamer te horen is, hahaha. Nu zijn die tussenmuren natuurlijk wel erg dun, hè......maar toch, het blijft vervelend.
Vandaag dan naar Spanje voor de resterende kilometers tot Santiago. Wij wensen jullie weer een goede en mooie tocht verder met prachtige uitzichten en internationale ontmoetingen.
Liefs en groetjes weer van ons drietjes en tot later. Buen Camino! -
08 Oktober 2016 - 11:17
Trudy:
Hoi-hoi,
Ik lees nu pas jullie reisverslag en leef, ook al is het achteraf, heel erg mee. Kwam niet eerder eraan toe; mijn schoonzusje is, té jong, na een hele zware laatste weken overleden. We bleven maar afscheid nemen; het beheerste ons allen helemaal, er kwam veel omhoog... Dus kon even met m'n kop niet naar Portugal... Sorry daarvoor. Maar lees nu met veel interesse jullie ervaringen, geweldig om mee te maken, tegelijkertijd ook knap. Ik doe het jullie niet na, zowel de kilometers lopen niet, als de overnachtingen tussen snurkende mensen. Tegelijkertijd zie en voel je dingen die je anders nooit meegemaakt zou hebben. En ontmoet je veel verschillende mensen met dezelfde missie. Wat een gevoel van saamhorigheid zal dat geven. Verheug me heel erg op de foto's en bijbehorende verhalen.
Liefs van Trudy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
